EMMEN, zaterdag 25 juni 2022 / Midden op het industrieterrein hoorde ik koebellen. Ik keek om me heen en zocht waar het geluid vandaan kwam. Het waren schapen, op het talud van de provinciale weg. Dat was toch nergens voor nodig, dat ze daar op dat kleine stukje gras van die bellen om hadden?
En ik vroeg me af – waarom dragen die koeien in de alpenweiden nog van die bellen? Om je dieren terug te vinden kun je tegenwoordig ze toch gewoon met gps en Google Locatieservice traceren? Kwestie van een zendertje omhangen. Dat is voor die dieren toch ook veel rustiger? De hele tijd maar zo’n koebel om, ik zou er doof van worden.
Er zijn inmiddels al dierenactivisten die de bellen willen verbieden. Maar de Zwitsers zien het als cultureel erfgoed. Ah, cultureel erfgoed, altijd een goed argument om dingen in stand te houden die volstrekt overbodig of abject zijn.
Dat is waar, als kind in onze Zwitserlandvakantie en mijn hele leven sindsdien breekt mijn hart een beetje bij het zien en horen van koeien die niet eens kunnen ademen zonder die bellen te horen. Maar ik breek ook met plezier een lans voor het argument cultureel erfgoed, dat al vele mooie dingen voor ons bewaard heeft. Zoals altijd zijn er meerdere zijdes aan de medaille. Je foto is mooi Tony!