MAARTENSDIJK, vrijdag 17 april 2020 / Vandaag wandelde ik het Marskramerpad, net zo’n route als het Waterliniepad van twee weken geleden. Maar wat een verschil!
Het Marskramerpad is echt een aanrader. Ik liep over een zandpad naast een verstild kanaal, over oude beukenlanen in het bos en langs akkers vol groen. Er kwam een koets met tweespan voorbij. Ik pauzeerde bij de Mauritshoeve, pleisterplaats in het bos. Wel wat anders dan de geasfalteerde snelwegroute van het Waterliniepad, maar ja, de Waterlinie was natuurlijk ook gewoon maar een verdedigingswerk, oorlogstuig, eigenlijk.
Nee, dan het Marskramerpad, dat is pure romantiek. Romantiek van rondwandelende verkopers, al hun handelswaar op de rug of op de ezel met zich meevoerend, van dorp naar dorp, langs de velden, over beukenlanen in het bos en over zandpaden langs kanalen. Af en toe een koets voorbij, even meerijden, dan weer op adem komen bij een pleisterplaats. De laatste nieuwtjes meenemen uit de stad, roddelen in het dorp, flirten op het boerenerf, dat soort dingen.
Helaas. Wikipedia is onverbiddelijk. Marskramers werden door de dorpelingen in één adem genoemd met landlopers en bedelaars. Ze waren bedriegers, afzetters, vrekkig en onkuis. “Huis-aan-huisverkopers worden tegenwoordig colporteurs genoemd”, aldus Wikipedia. Nou, dan weet je het wel.
Ik liep vandaag het Colporteurspad.