WESTBROEK, vrijdag 13 mei 2022 / Het was al een tijdje geleden dat ik naar Westbroek liep, en dat was te merken. Het groen was overal flink opgeschoten, met witte velden fluitekruid en roze pinksterbloemen alom. Behalve dan langs de Huydecoperweg, want daar waren alle knotwilgen helemaal gekortwiekt. Waar ik de vorige keren langs een groen muur liep, kon ik nu mijlenver over de velden kijken, ik zag de ganzen, de ooievaars, de kieviten, ik kon zelfs zien dat het in Amsterdam onbewolkt was.
Sommige mensen vinden dat open landschap maar niks, maar ik kan het wel waarderen, de polders en het waterland. Alhoewel het ook weer mooi was te zien dat het riet van de vorig jaar kaalgeslagen Westbroekse Zodden langzaam terugkomt, en dat daarmee ook de rietzangers en de karekieten weer terug zijn. Die kon ik dan weer niet zien, maar des te meer horen.