LUNTEREN, zondag 13 september 2020 / Er was ons een zonovergoten nazomerdag in het vooruitzicht gesteld, zo’n dag die erom vraagt gewandeld te worden. Het werd Lunteren, voor een rondje over de Veluwe. Een aardige rondwandeling, met bos, heuvels, weilanden, heidevelden, van die echte Veluwse dingen, maar verder niks bijzonders.
Zou je zeggen. Want het was wèl bijzonder, bij Lunteren ligt namelijk het middelpunt van Nederland! Dat wisten wij vooraf ook niet, maar eenmaal aan de wandel was er geen ontkomen meer aan. Het stond op alle routepaaltjes, en hier en daar lagen grote driehoeken van staal in het bos, “2100m middelpunt van Nederland”, of “850m, enz.”.
En zo bereikten ook wij, tegen het eind van onze rondwandeling over de Veluwe, het middelpunt van Nederland. Het was een grote steen, met inscriptie, boven op een heuvel, midden in het bos. Het voelde fantastisch, wij, in het middelpunt. Maar waarvan, eigenlijk? Wie even googlet, komt er snel achter dat er tientallen middelpunten van Nederland zijn, afhankelijk van de definitie en de manier waarop je het berekent. Ik durf de stelling wel aan dat er van elk punt van Nederland wel een middelpunt valt te maken. “Waar jij bent, daar is het middelpunt”. Wat toch wel weer een fijne gedachte is, zomaar meegenomen van een bezoekje aan de Veluwe.