NANCY, 3 augustus 2015 / Even na elven vanochtend verliet ik de GR5, de wandelroute die ik vanaf Visé gevolgd heb. Op een heuvel vlak voorbij Custines, hoog boven de serpentinende rivier en snelweg neem ik afscheid. Het laatste stuk, langs de rivier de Meurthe naar Nancy, doe ik zonder rood/witte markeringen.
Ik verliet Utrecht stroomopwaarts langs de Kromme Rijn, ik loop Nancy stroomopwaarts binnen. Zou ik doorlopen naar Rome, dan kon ik voorlopig nog omhoog blijven lopen, het dal uit, pas na de Alpen gaat het weer omlaag.
Voor nu is het goed geweest. De laatste dagen gingen minder gemakkelijk, toen het tot me doordrong dat het bijna achter de rug was. Waarom nog doorlopen, als je toch gaat stoppen? Het hielp een beetje om vorige week een mooi eindpunt te kiezen, Nancy.
Het was een echte Grande Randonnée, los van het alledaagse, los van de kleine vaart, om met Bertus Aafjes te spreken. Het was ook gewoon een mooie vakantie, zonder grote zorgen.
Ik heb genoten van het landschap, van de dorpjes en de rivieren, van het bloggen, van het AirBnBen, en van de mensen die ik ontmoette, bij wie ik te gast was, mee mocht eten of met wie ik mee mocht lopen. Uiteraard heb ik veel geleerd van al die ontmoetingen. Eén ding, vooral. Ik ben gelukkig met de dierbaren die ik heb, om me heen.
Het is tijd om elkaar weer op te gaan zoeken.
Mooie verhalen met een prachtige eindconclusie! Die dierbaren dat is het toch allemaal. De basis van alles!
Basis? Waarschijnlijk zelfs wel – op het dicht bij jezelf zijn na – het begin en einde van alles
Ha Tony
Een hele ervaring, een verrijking die je hopelijk lang vast kan houden. Je gaat nu lekker genieten van thuis zijn. Geef Ingrid en de jongens een dikke knuf van ons, en natuurlijk ook voor jou. Nu is onze maand vakantie ingegaan, grappig genoeg met een eerste overnachting in Nancy .
Liefs van ireen en Han