GROPELLO CAIROLI, zaterdag 16 juli 2022 / Met een zwerm vliegjes om mijn hoofd verlaat ik Besate. Meestal komen die ’s middags pas, om een of andere reden zijn ze er vandaag vroeg bij. Ze zijn hardnekkig, eerst vliegt er eentje hinderlijk voor je gezicht, snel worden het er meer totdat het te gek wordt. Dan probeert er eentje bij je oog of neus te landen. Zwaaien helpt maar eventjes, ze wijken uiteen. Als je ophoudt met zwaaien, zijn ze er meteen weer. En dan, plotseling, zijn ze er niet meer. Geen idee waarom.
Steekvliegen en muggen, ook hinderlijk maar minder, als ’t er niet teveel zijn. Je voelt dat ze beginnen te prikken, op je arm of been, en dan geef je ze gewoon een harde klap, weg. Er schijnen ook heel gevaarlijke tijgermuggen in Italië te zijn, ik zou niet weten wat ik daar tegen zou moeten doen. Maar hopen dat ze er hier niet zijn.
Mieren, die kunnen echt erg lastig zijn. Soms kruipt of valt er een in m’n schoen, tijdens het lopen. Dan geeft de mier heel venijnige signalen dat ze eruit wil. ’s Avonds bij het douchen heb ik dan een hiel of wreef vol bultjes. Gaat ook weer over.