SPA, 17 juli 2015 / Na de dip van gisteren vanochtend toch maar weer gewoon aan de wandel gegaan. Ik liep het eerste uur als een krant, naweeën van de lange dag van gisteren met zowel veel kilo- als hoogtemeters, stijgen en dalen.
Vanochtend bereikte ik na een uur wandelen Banneux. Hier verscheen in 1933 de maagd Maria maar liefst acht keer aan een dorpsmeisje. De verschijning moest Maria van de Armen genoemd worden, zo luidde haar instructie. En er moest een kapel gebouwd worden. Inmiddels is de kapel uitgegroeid tot een park met drie kerken, een open lucht altaar, vele Mariabeelden, paviljoens voor diverse heiligen en, net buiten het park, een rij souvenirshops annex cafetaria. Bij deze laatste kon ik voor het eerst in 24 uur terecht voor een kopje koffie*, ik was er blij mee.
Ik heb het niet zo op Mariaverschijningen, ik geloof niet dat ze ‘echt’ zijn.
Ik ben toch maar wel bij één van de Mariabeelden gaan zitten, even stil zijn. Het was er nog rustig. De bussen met bedevaartgangers komen pas na half tien. Heel enthousiast mijn drinkfles geleegd en gevuld met echt Banneus Bronwater, om daarna pas de instructie te lezen – het Bronwater is niet om te drinken, maar om er je handen mee schoon te spoelen. Ik heb het vandaag gaandeweg toch maar opgedronken, het smaakte goed. Bij vertrek nog een medaillon van Maria gekocht, ze hangt nu bij Sint Antonius aan mijn rugzak.
En of het nou aan Maria lag, of aan het kopje koffie, of misschien toch aan de ibuprofen, na mijn pauze bij Banneux ging het stukken beter met me. Het liep weer lekker, tot half twee overigens, toen was door de warmte de koek alweer op.
Om drie uur bereikte ik Spa. Bruisend Spa. Vier dagen Festival Francofolie, vier dagen Franstalige muziek en bierdrinkende Belgen door de hele stad, ook voor mijn hotel dus. Gelukkig slaap ik aan de achterkant.
————————
*: ik kom onderweg geen terrasjes tegen, daarvoor zijn de dorpjes waar ik doorheen loop te klein. Overdag dus geen koffie voor mij. En ook gisteravond, in het natuurvriendenhuis, was er geen koffie. Ik was er, met nog één Nederlands gezin van vier, die waren heel natuurvriendelijk, ze dronken alleen thee. Vroeger namen ze op trektocht wel eens graankoffie mee, zeiden ze. Deze keer niet. Ze zitten een week in het natuurvriendenhuis Hurlevent, voor wandel-uitstapjes in de buurt. Ook leuk, je zit er wat afgelegen, maar wel lekker rustig, zo in de natuur. Ze leken me niet het type voor een Spa’s muziekfestival.
Dag Tony, Een interessante tocht maak je. En je hebt toch de moed om door te gaan ondanks de dip af en toe. Petje af. Voorzichtig zijn he. je moeder.