BURG REULAND, 20 juli 2015 / Vandaag had ik weer een medereiziger, Philippe uit Brussel. Hij loopt in twaalf dagen de GR5, van Visé naar Dudelange aan de Luxemburg / Franse grens. We hadden elkaar een beetje gespot in het hotel in Vielsalm, en toen ik na twee uur in de regen lopen even in een bushokje school voor een “stroopwafelmomentje”, kwam hij aangelopen. We scholen even samen, en toen de regen wat afnam, besloten we samen op te lopen tot Burg Reuland.
Al snel openbaarde zich een belangrijke voorwaarde voor het samenlopen: je moet wel even snel lopen. Philippe liep duidelijk sneller dan ik. Ik kon hem met enige moeite wel bijbenen, maar na een uurtje wreekte de combinatie hoog tempo / doorweekte sokken zich: een blaar. Gelukkig had ik met mijn verjaardag voldoende blarenpleisters cadeau gekregen, dus ik kon het probleem wel te lijf, maar helemaal fijn loopt het nu niet meer.
En toen de snelle Philippe in Burg Reuland ook nog eens besloot om nog 10 km door te lopen, voelde ik me helemaal een groentje. Het gaat me per slot van rekening toch om het neerzetten van een bijzondere prestatie, maar die is na vandaag natuurlijk wel wat gedevalueerd.
En toch zijn we evengoed trots op je prestatie !
Groetjes van Irene
Tony, dank voor je schrijfstijl. Het is leuk om te lezen en voorzien van de nodige humor. Wandelen is leuk. Heb wel bewondering voor je doorzettingsvermogen om het zo lang achter elkaar vol te houden.