Onderweg

VIELSALM, 19 juli 2015 / Ik ben nu 15 dagen van huis. Halverwege mijn wandelmaand, weg van huis. Het gaat de laatste dagen best lekker, ik heb zin in de tweede helft. Ook wel zin om weer thuis te komen, overigens.

Het was vandaag een mooie wandeling – een Ardenner berg op, en weer omlaag. Daar valt verder weinig over te zeggen. Net zo min als over Vielsalm, mijn overnachtingsplaats voor vandaag. Beetje niksig. Er is veel vernietigd tijdens het Ardennenoffensief in 1944.

Daarom maar even een paar regels Bertus Aafjes, voor deze rustige zondagavond.

Reizen

Reizen, het is zijn hart losmaken
van het anker der kleine vaart,
om het vlot te laten geraken
op de zeeën der wereldkaart.
Het is zijn hart van het beminde
losrukken, fier en onbevreesd,
om het schoner nog weer te vinden
dan het ooit voordien is geweest.

uit Een voetreis naar Rome (1946)

Eén reactie

  1. Niksig?! In jouw ogen dan! Hoe groots moet iets zijn om waarde te hebben? Klein maar fijn!

    Geen gâteau de myrtilles gekocht bij de bakker au vieux marché in Vielsalm? Specialiteit van de regio!
    De koek is nog niet op….. de helft zit erop!

    Ik vraag me sowieso af waarom ik je volg! Je nodigde me expliciet uit me aan te melden voor je blog, ik twijfelde nog, andere vakanties liep ik ook nooit achter jullie aan, waarom dan nu wel?! De nieuwsgierigheid overwon en ja, je schrijfstijl is wel vlot, maar ook met het idee: dan zal je reactie krijgen ook!!! Dat blijkt niet eens zo moeilijk te zijn, aanknopingspunten genoeg. Waarom in godsnaam wel medailles van sint Antonius en Maria, maar een mondharmonica zonder schroefje ‘afdanken’ ?!

    Petje af voor jou?!?! Nee….!!! Ik heb bewondering voor Ingrid, die je een maand lang laat gaan. Ik zie jouw wandeling als een vakantie en afzien hoort daarbij, verhitte of verregende dagen, geen koffie onderweg! Je kunt het je financieel en qua tijd permitteren. In welke luxe leven jij en ik toch?! Chronisch zieken die blij zijn met een dag minder pijn en de weelde van vakantie niet eens kennen….

    Een blog vraagt om lezers, je eigen reisverslag zit vooral in je hoofd, je ervaringen, je observaties, die deel je niet zomaar met iedereen. Ik bedacht al eerder: omwille van een innerlijke reis zouden wij niet meer op jou moeten reageren, teruggeworpen op jezelf zonder onze commentaren, zou dat niet beter zijn?! Dat je een volhouder bent, wist ik al en heb je nu ruimschoots bewezen!

    Oei, word ik nu meteen uit het adressenbestand verwijderd, ik wacht het maar rustig af…..

Reacties zijn gesloten.