LARENSTEIN, vrijdag 30 november 2020 / Er lag een kletsnatte handschoen op het pad. Ik moest meteen denken aan het verhaal over de witte wollen want op het besneeuwde bospad. Ik las het vaak voor aan mijn kinderen. Eerst kruipt er een muisje in, muisje Knibbelfijn. Dan een kikker, een haas, een vos, een everzwijn en tenslotte beer Brom-zo-graag. Maar de jagershond jaagt ze allemaal weg. Zo krijgt de jager zijn verloren want weer terug.
Jagers en honden zijn hier niet. Verderop wel, in Beerschoten. Automobilisten komen er in overmaatse auto’s hun hond uitlaten. Het zou verboden moeten worden, het is pure verkwisting van dure benzine. Ga gewoon wandelend van huis, of met de fiets. Er is geen enkele reden om er met de auto op uit te gaan. Waardevolle fossiele brandstoffen moeten alleen gebruikt worden als het echt niet anders kan. Voor kwetsbare mensen, bijvoorbeeld, en door onze mensen in de frontlinie.
Bij gebrek aan jager met hond nam ik de kletsnatte handschoen zelf maar mee. Maar ik kwam er niet zo snel van af. Geen prullenbak bij het vogel observatiescherm. Geen prullenbak bij de bank om op uit te rusten, even verderop. Geen prullenbak bij de bushalte, want die was tijdelijk buiten gebruik, i.v.m. werkzaamheden. Ik kon het ding pas kwijt bij de ingang van Beerschoten. Daar zijn zát prullenbakken, met zakjes ernaast om de hondenpoep in te doen.