CERRETO LAGHI, zondag 7 augustus 2022 / De hele nacht trekken er regen- en onweersbuien over, het regent als ik opsta. Mijn italiaanse buienradar-app voorspelt regen en onweer tot in de middag, en maandag van hetzelfde laken een pak. Ik overweeg om maar niet te gaan lopen, vandaag. Aan het ontbijt raadpleeg ik een Italiaans stel. Hun app is een stuk positiever, ik moet er niet te zwaar aan tillen, een beetje regen, dat is het meest waarschijnlijk.
En dus ga ik. De regen houdt op, ik loop in de wolken, drijfnat van het zweet en de druppels die van de bomen vallen. Halverwege de dag kom ik langs een berghut, waar ik droge kleren aantrek en polenta con ragu eet.
Daarna klim ik in de wolken door naar de pas – il Passo di Pietra Tagliata. Het is doodstil om me heen, zelfs het geluid van mijn voetstappen klinkt gedempt. Het is prachtig, ik voel me in splendid isolation. Als ik omlaag ga, breekt de zon door. Maar aan het eind van de dag dalen de wolken weer neer over het wintersportdorp waar ik slaap. Morgen zijn ze hopelijk weer weg.