STAVELOT, 18 juli 2015 / Vandaag valt er niet veel te bloggen over de wandeling. Ik wandelde vanuit Spa een berg op, daalde af, beklom weer een bergje, en toen wandelde ik weer omlaag naar Stavelot. 17 km, eigenlijk te weinig, mijn gemiddelde zakt nu onder de 25 km per dag.
Spa was mondaine, chique, mooie Koninklijke fin-de-siècle gebouwen zoals daar zijn Casino, Badhuis, Museum en Koninklijke Villa. Stavelot is eigenlijk leuker – mooi, maar niet zo protserig. Ze hebben hier een eenvoudige boulevard met biercafé’s, en een groot museum met een kerkruïne. Dat doet me een beetje aan Coimbra denken.
Ze hebben hier mijn favoriet alcohol-vrij bier, Jupiler N.A., voor 1.90 euro, terwijl ik in Spa 3.10 euro neer moest leggen voor Maes Zero Citron.
Ze zijn hier van de wolf. Alles is er “Loup”. De wolf in kwestie betreft het gezelschapsdier van Sint Remaclus, stichter van Stavelot. De wolf had de ezel van de heilige opgegeten, en moest toen maar zijn plaats innemen. Ik eet bij Le Loup Gourmand, zit op het terras van La Taverne Du Loup, slaap bij Auberge St Remacle.
Er hangen overal dezelfde maskers aan de gevel. Ze zijn blijkbaar erg trots op hun carnaval, dat ze afgelopen maart voor de 531ste keer hielden. Ik vind de maskers wel iets fallisch hebben, maar misschien ligt dat aan mij. Of misschien hoort dat wel bij het carnaval hier. Vandaag loopt er ook nog een vrijgezellen feest rond met grote penissen op hun t-shirt. Preuts zijn ze hier niet, hier in Stavelot.
Het is mooi weer, het eten is goed, het is hier al met al prettig toeven. Alleen de midgetgolf op de boulevard ligt er wat verlaten bij.