REIDEN, Donderdag 23 juni 2022 / Ik volgde het advies van mijn moeder op en nam een dagje rust. Dat gaf me wat tijd om iets aan mijn voeten te doen, mijn zakmes op te gaan halen in Aarburg (waar ik ‘m gisteren na de lunchpauze had laten liggen, bovenop de burcht) en naar de kapper te gaan.
De Albanese kapper en ik verstonden elkaar niet. Hij vroeg een paar keer verbaasd “null?”, naar mijn hoofd wijzend, en kortwiekte me vakkundig, inclusief wenkbrauwen en oren. Mijn mes lag inderdaad nog in Aarburg, ik maakte een vreugdedansje, zag vanaf de burcht de Alpen in de verte en dacht ‘ik ga ze verdomme pakken, voeten of geen voeten’.
Wat een geweldige spirit