TORTONA, maandag 18 juli 2022 / Het wandelpad langs de Torrente Scrivia houdt zomaar op. Ik kan kiezen voor de rivierbedding, rechts van me, of door het omgevallen hek het terrein links van me oplopen.
Ik kies voor het hek en loop zo illegaal het afvalinzamelingsstation van Tortona op. Het lijkt uitgestorven, maar schijn bedriegt. Als ik het kantoor van de beheerder achterom passeer en naar de (afgesloten) uitgang loop, word ik teruggeroepen. In rap Italiaans: “Wat denk je hier aan het doen bent? Het is gevaarlijk, je bent in overtreding. Wandelroute? Niks mee te maken! Het is gevaarlijk. Enz. Enz. Nou, vooruit dan maar, ik doe de poort voor je open. Wegwezen.”
Ik begrijp het helemaal, hij moest natuurlijk even op zijn strepen staan, laten zien dat hij wat voorstelde. Afvalinzameling staat in Italië niet in hoog aanzien, hij waarschijnlijk evenmin. Afval gooi je gewoon weg, in een rivierbedding, bijvoorbeeld, of je handelt er illegaal in.
Hij had natuurlijk niet gezien dat ik, toen ik achterom langs zijn kantoortje liep, mijn fles bijvulde bij zijn buitenkraan. Had vast ook niet gemogen. Het was vandaag 40 graden, ik kon blijven drinken.