UTRECHT, 28 mei 2015 / Het werd tijd om eens een wat langere wandeling te maken. Zeg maar ’n dertiger. Het ging goed, zij het dat ik er nog niet aan moet denken elke dag deze afstand te moeten lopen.
Halverwege kwam ik op landgoed Beerschoten nog een bizar veld tegen. Militaire begraafplaats? Nee, gewoon een bomenaanplant. Ze worden goed beschermd, het lijken wel kasplantjes.
Maar toen! Bijna bij het eindpunt, energie op. Niet van de wandelaar, maar van zijn telefoon annex gps-tracker annex kaart annex fototoestel. Daar moet ik nog wat op vinden. Nu was het niet zo’n probleem (ik ken de route op mijn duimpje), maar in België zou het wel eens lastig kunnen zijn. Eerste maatregel: mijn tablet als tracker gebruiken. Hopelijk levert dat genoeg power op.
Leuk om te lezen Tony!
En hoe gaat het nu met de energie, nu je echt “en route” bent?
Goed, eerste dagen vielen niet mee, lopen kost nog steeds veel energie, maar het lijkt wel alsof ik in een soort flow, ritme, kom.